lunes, 28 de marzo de 2011

CRÓNICA BURLADA- ERREKA A

No pudimos arañar ningún punto en nuestra visita al polideportivo Elizgibel de Burlada, aunque cerca estuvimos de dar un disgusto a uno de los “gallitos” de la categoría.


El partido se presentaba muy complicado, porque si normalmente no nos sobra gente, con unas cuantas bajas como las del sábado, el equipo se queda en cuadro. 8 jugadores de campo y 2 porteros, es decir un cambio para 7 personas, y eso es mucha exigencia para cada jugador, demasiada, al margen de que algún imprevisto puede dejar directamente al equipo tirado.

Las bajas eran muy importantes, básicas en nuestro equipo, empezando por ejemplo por el entrenador. Pero hay que decir que los que fuimos, fuimos a dar guerra y no a pasar el rato, y eso tiene muchísimo mérito, porque el Burlada es superior a nosotros y además cuenta con un fondo de banquillo muy amplio, pero lo cierto es que tenemos que estar muy orgullosos por dar la cara y hacerles sudar más de lo que a priori pensaban.

El partido empezó muy mal, 5-0 perdiendo y no nos habíamos enterado de nada, menos mal que Dani no estaba…. Sino nos come, directamente. Pero el equipo despertó y 5 iguales, ver para creer. A partir de ahí, partido muy igualado con constantes empates y pequeñas ventajas para unos y otros. Nosotros no teníamos ninguna prisa, jugábamos tranquilos, con ataques largos, y como plantearon una mixta a Mangado desde le minuto 1, no podíamos apenas jugar con él, pero un inspirado Iñigo buscaba muy bien el 2 contra 2 en el pivote constantemente, el cual nos dio muy buenos resultados y nos mantuvo en la pelea, todo esto combinado con algunos buenos contraataques merced a robos clave en defensa. Tres abajo al descanso fallando el Erreka un penalti con el tiempo cumplido.

El guión fue el mismo en la segunda parte, pero el aspecto físico ya empezaba a hacer mella en los azules, aunque seguíamos ahí, y a falta de 10 minutos pudimos ponernos a 2 pero erramos la ocasión y a partir de ahí aprovecharon perfectamente el factor físico y con alguna pequeña ayuda arbitral, nos machacaron en el tramo final. Acabamos vacíos, y ya no teníamos forma de luchar, para que os hagáis a la idea: a mí se me subían las bolas, Iñigo tuvo que salir por un “bocadillo” en el muslo y teníamos a Kepa e Indabere juntos en la alineación, todo esto era demasiado como para poder sacar algo positivo.

Berriz ere, jende faltaren arazoak partidua borrokatu ahal izatea eragotzi zigun, joan ginenak izugarrizko esfortzua egitera behartuta ginen eta egia erran, konten egon beharra dugu egindako partiduangatik, taldeak, beti “plus” bat ematen dion sasoi hori ateri zuelako, momentu zailenetan agertzen den horietakoa, eta horrela jokatuta, inork ez digu erraz irabaziko. Hurrengo astean Oberena-ren aurka Donezteben, partidu politta izango da seguru eta irabazteko aukera dexente ditugula errango nuke, asike, larunbatin denak poli-ra!!

Ramontxo Etxebeste

No hay comentarios: